Neefje TIES en eerste week buiten Quito

Hallo allemaal,

Eerste het geweldige nieuws dat ik op 14 oktober een nieuw neefje heb gekregen, met de leuke naam Ties. Hij is kerngezond en weegt maar liefst 4800 gram. Een reuzenbaby!Helaas heeft hij wel een hazenlipje, maar gelukkig is het alleen uitwendig en kan hij wel gewoon goed eten, hij zal een paar keer geopereerd moeten worden, maar geluukig kunnen ze dat nu erg goed. Erg jammer dat ik hem niet even kan knuffelen, maar dat komt gauw genoeg.
Mijn laatste week Spaanse les heb ik er al weer een week op zitten. De lessen hebben me voldoende opgeleverd om nu te kunnen communiceren en te weten te komen wat ik wil weten. Het praten blijf ik wel lastig vinden, maar veel doen dan gaat het steeds beter. In de week tijdens de Spaanse les in Quito nog wat bezienswaardigheden bekeken. Het is toch wel een mooie stad zo midden tussen de bergen. Dat kunnen we ons in Nederland niet voorstellen. Meteen de dag nadat mijn lessen waren afgelopen ben ik vertrokken naar Otavalo, een plaatsje ten noorden van Quito. Samen met twee meiden, collega´s van Danielle. Op zaterdag is daar altijd een grote markt waar ze allerlei authentieke spullen verkopen. Het afdingen is daar echt een sport. De eerste souvenirs zijn gekocht! De dag erna heb ik met mensen van de spaanse les, die ook in Otavalo waren gewandeld om de laguna van Quicocha, een kratermeer. Echt prachtig. Wat een mooie natuur en mooie bergen. Gelukkig had ik geen last meer van mijn blessure van de 80 van de langstraat. Maar hier wandelen, op een hoogte van 3000 meter, is toch wel anders als in het vlakke Nederland. S´middags weer terug naar Quito om de volgende dag meteen weer te vertrekken naar Puerto Quito, een plaatsje richting de kust. Het ligt midden in het regenwoud. Toen ik daar aankwam en uit de bus stapte, dacht ik, waar ben ik beland. Een dorpje met één verharde straat met veel winkeltjes, maar geen taxi te bekennen. Mijn hostal lag wat buiten het dorp, dus ik ben maar gaan lopen. Gelukkig toch nog een taxi gevonden, die me naar het hostal heeft gebracht. Het was eigenlijk meer een park in het regenwoud met allemaal losse huisjes van hout met rieten daken. Echt geweldig, veel vogels, met veel verschillende kleuren, bloemen en fruitbomen. In dat hostal bleken ook weer mesen van de spaanse school te zitten. Ik wist wel dat de school ook les gaf in Puerto Quito, maar wel toevallig dat dat in het zelfde hostal was. Ik kon met hen mee met excursies. Ben naar een erg mooie waterval geweest in het regenwoud, waar we bij konden zwemmen. ook zijn we naar een fruitboerderij geweest, waar we allerlei fruit hebben gezien en geproefd, waaronder ook cacao en koffie. Was erg leuk! Ben maar één nachtje blijven slapen in Puerto Quito, het hostal was noagl duur. Daarna naar Mindo gegaan, dat is weer richting Quito. Dat wis een nog kleiner dorpje dan Puerto Quito. Het ligt in het Cloud forest. Mindo ligt hoger dan Puerto Quito, waardoor er meer wolken zijn, het er meer vochtig is en dus de natuur net weer anders is. Je moet het wel weten hoor, want ik zag het verschil niet zo. Vond het allebei erg mooi. Ook daar kwam ik weer bekenden tegen, drie meiden, die ik via via kende. Met hen ben ik om 5 uur s´ochtends vogels gaan kijken. Eerst in het donker door het bos naar boven lopen over kleine paadjes om ons daar op een soort van tribune te intalleren om het schouwspel van vogels te bekijken. Een soort vogel, die alleen in deze regio voorkomt, heeft elke ochtend een ritueel. Met ± 20 mannetjes verzamelen ze zich om één vrouwtje en schreeuwen en verjagen elkaar dan. Het waren knalrode vogels en een herrie dat ze maakten. We zaten er echt midden in. Ik vond het erg bijzonder. Tijdens het terug wandelen hebben we nog veel andere bijzondere vogels gezien, met allerlei kleuren. Dezelfde dag een tocht gemaakt langs vijf verschillende watervallen. We moesten eerst een kloof over in een soort van primitieve kabelbaan, beetje spannend was dat wel. Maar zeker ook weer de moeite waard. Ook nog naar een tuin geweest met kolibries, orchideeen en vlinders. Wat een mooie natuur hebben ze hier toch. Al die kleuren, geweldig. Donderdag weer terug naar Quito om Danielle vrijdag een dag te helpen in hun huis in la Merced. In hun opvanghuis kwam een groep gehandicapte kinderen. We hebben gezwommen, gegeten en op de trampoline gesprongen. Was een erg leuke dag. Dit laatste weekend in Quito veel mat Daan en Jonathan opgetrokken. Vandaag zijn de verkiezingen geweest in Eqcuador. Drie dagen voor de verkiezingen, begint ´el seco´, wat inhoudt dat Ecuadorianen geen alcohol mogen kopen en drinken. Sommige bars zijn zelfs gesloten. We zijn de stad maar niet meer in gegaan, maar hebben gezellig in het hostal gegeten. ook vanavond doen we dat weer als afscheid. Ik vind het nu zelfs een beetje jammer hier definitief weg te gaan, heb het er zo naar mijn zin gehad. Maar daarnaast heb ik heel veel zin te gaan reizen. En alles nog te gaan zien. maar ook spannend!

Hopelijk is het verhaal een beetje te volgen. Er gebeurt hier zoveel en ik zie zoveel dat ik het moeilijk vind te verwoorden.

Tot mails,

liefs Sjoukje